.
Na een wat langzame start gingen we richting noorden. Het eerste deel verliep voorspoedig, we flitsten langs Brisbane. Daarna lieten we opgelucht de snelweg achter ons om over kleinere wegen verder te rijden. We waren in eerste instantie van plan door het Glasshouse Mountains NP te rijden, maar werden daar door een alleraardigste man van een tourist information centre vanaf gebracht. Volgens hem moesten we door het wat noordelijker gelegen Blackallrange gebied rijden. Dat was veel mooier en we zouden er een geweldig uitzicht over de Glasshouse Mountains hebben. Hij bleek gelijk te hebben. De Glasshouse Mountains zijn een 13 tal overgebleven kernen van heel oude vulkanen die heel prominent het landschap overheersen. Captain Cook had ze in 1770 al vanuit zee gezien en hun deze naam gegeven. Het weer was wat heiig dus de bergen wat vaag, maar het totale overzicht van alle bergen toch erg apart. De rest van de tocht over de kleinere binnenweggetjes naar Hervey Bay was echt leuk en het landschap afwisselend en mooi. Soms waan je je in Kent (UK) en begrijp je de aantrekkingskracht voor de Engelsen onmiddellijk. Het einddoel vandaag was Hervey Bay, de springplank naar Fraser Island. Na hier wat heen en weer gereden te zijn bleken er maar erg weinig aantrekkelijke hotels/motels/B&B ‘s te zijn, op een na. Daar zijn we dan ook ingetrokken. Ongetwijfeld veel te luxe (de gang in ons appartement is al 20 meter lang) maar daar betalen we dan ook naar… en na gisteren mag het wel, vind ik althans. Cora moet nog even wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten