Het begin van de dag verliep voorspoedig, mede doordat de jacouzi zo groot was dat we er beiden tegelijk in konden J. Tijdens het ontbijt moest de vraag beantwoord worden wat we met Fraser Island gaan doen. Dit is het grootste zandeiland ter wereld (140 km lang en 25 km breed) en alle reisgidsen, laat staan brochures zijn hier laaiend enthousiast over. Echter, iedereen die er geweest is zegt dat het een forse teleurstelling is. Ooit hadden we het idee hier drie dagen te gaan toeren, dat werden er twee en toen we recent de gigantische four-wheel drive trucks zagen waarin de toeristen het eiland rond gesleept worden nam ons animo nog verder af. Het zelfde mannetje dat ons gisteren zo goed geadviseerd had raadde aan om met de veerboot naar het Kingfisher Bay resort op Fraser Island te gaan, daar te lunchen en dan terug te keren. Zijn advies was gisteren prima, dus… met een kleine aanpassing volgden we het. We boekten niet voor de lunch, maar voor het diner. Zo hadden we de rest van de dag om Hervey Bay te verkennen. Dit is een “havenplaatsje in opkomst”. Al geruime tijd in opkomst want voor je gevoel woont hier inmiddels de helft van de gepensioneerde Australiërs. Overigens is alles prima in orde, heel schoon en goed onderhouden. Vlak voor ons hotel annex appartementen complex (with ocean view, now for sale!!) ligt een oude pier van voor 1900 die bijna een kilometer de zee in steekt. Vroeger gebruikt voor de export van kolen en hout, nu ligt hij er voor de wandelaars, vissers en de pelikanen. Om 4 uur meldden wij ons bij de boot naar het Kingfisher Bay resort. De moed voor wat betreft Fraser Island zakt ons nog verder in de schoenen. Er staan tientallen mensen te wachten, de een nog dikker dan de ander. Waar zijn we aan begonnen??
Ondanks dat de boot echt snel vaart, duurt de tocht toch bijna een uur. Er valt onderweg helaas weinig te zien, degenen die over een “scenic boot trip” schrijven moeten daarvoor fors zijn betaald. Dan komen we op Fraser Island aan. Zo te zien klopt het dat de bodem vooral uit zand bestaat, maar om nu te zeggen dat dat diepe indruk maakt. De vegetatie is nu ook weer niet zo verschillend van het vaste land. En het Resort? Center Parcs in het kwadraat! De vele dikke mensen komen volgens ons af op de buffet diners, waaraan wij ons vanavond ook moeten wagen. Gelukkig worden we door de opperober naar een wat afgelegen plekje geleid, buiten wat niet anders dan de vreetschuur genoemd kan worden, gezien hetgeen zich hier afspeelt. Wat de reden voor onze preferente behandeling was, misschien de glazen goede wijn die we al in de hand hadden? Hoe dan ook, het redde de avond. Het eten was namelijk verbluffend goed. We hadden een seafood buffet en we hebben dan ook van de oesters (het goede nieuws is dat onze eigen Zeeuwse oesters toch nog beter zijn), krab, kreeft en garnalen gesmuld. En ja, de Sauvignon Blanc uit Nieuw Zeeland smaakte er prima bij. Morgen zal het weer anders zijn, dan verlaten we dit luxe gebied en gaan we weer de outback in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten