16 februari. Daag nooit de (weer)goden uit…

Nee, daag nooit de (weer)goden uit! Ik heb het vaker geschreven en vandaag was daar weer een eerste klas voorbeeld van. Mijn eerste fout was enkele dagen geleden op te schrijven dat we gezien het fantastische weer dat we gehad hebben niet meer mochten klagen, wat voor weer er nog mocht komen. Nu, sinds dat moment is het weer echt omgeslagen, het heeft elke dag wel kort of lang geregend. En ja, dan de domme opmerking van gisteren waarin ik schreef dat we “ongeacht het weer” een kijkje in de stad zouden nemen. Nu, we werden in een heuse storm wakker. De camper schudde heen en weer, de slagregens teisterden alles en iedereen op de camping. We waren blij dat we gisteren alle boodschappen hadden gedaan en alle tanks of leeg of vol hadden laten lopen. We kunnen het dus wel even in de camper volhouden en dat hebben we vandaag dan ook gedaan. Christchurch zal nog even op zich laten wachten. Geen nood, we komen er de laatste dagen nog terug. Hier moeten we de camper inleveren en hier vertrekt ook het vliegtuig.