We hadden als vaker de wekker op tijd gezet, want het is best een eindje rijden naar de Milford Sound. Toen we naar buiten keken, bleek het weerbericht er niet naast te zitten; het miezerde. Cora drong aan toch te vertrekken en niet te wachten tot het op zou klaren, dus om 9 uur reden we. De tocht op zich bleek inderdaad mooi te zijn. Eerst langs het uitgestrekte meer waar Te Anau aan ligt, dan door bossen, over een hoogvlakte en dan steil de bergen in. Via een tunnel kom je aan in het gebied van de Milford Sound en ….. het weer was er stralend! Bij de fjord aangekomen besluiten we gezien het prachtige weer ook vandaag een rondvaart te gaan maken, “hebben is hebben, en krijgen is de kunst” nietwaar. We besluiten te boeken op een uitgebreide tocht van drie uur, dat kan nog net omdat we er minuten voor 11.30 zijn! (Goed idee van Cora, vroeg weg!). Deze tocht bleek zeer de moeite waard te zijn. En lang niet vol bezet. We stopten onderweg op vele plaatsen. Zeeleeuwen, watervallen, bijzondere rotsformaties, het onderwater observatorium, gigantisch hoge bergen, gletsjers, het hield niet op. Er was een zeer deskundige gids aan boord en het weer bleef prima! Een stralende lucht en dan te weten dat het hier 3 van de 4 dagen regent (gemiddeld 7 a 8 meter regen per jaar!). Het is begrijpelijk dat er veel mensen op afkomen, want de Milford Sound is echt een heel mooie fjord. Na drie uur staan we weer aan de kant, op naar huis. Opnieuw valt op hoe verschillend vooral bergwegen zijn als je ze van A naar B of juist andersom rijdt. De terugweg was ook een leuk traject, Morgen opnieuw een Sound, daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten