Vanochtend hadden we alle tijd, per slot vertrok de veerboot pas om 14.15 uur en werden we niet meer dan een uur van te voren verwacht. Helaas waren we vroeg wakker en dus maar opgestaan. Na een rustig ontbijt leegden we de tanks die leeg moesten en vulden we de anderen. Daarna deden we uitgebreid boodschappen, dronken we koffie bij de ook hier alom aanwezige Starbucks, maar nog was de tijd niet om. Dan nog maar even verder rondkijken in het winkelcentrum en wat lezen. We stonden op het parkeerterrein van een grote supermarkt, waar je maximaal twee uur mocht staan. Er dat dat serieus werd genomen bleek uit het feit dat een mannetje krijtstrepen op de banden van de auto’s zette om te controleren hoe lang ze er stonden. Ook wij hadden al zo’n streep, dus reed ik de wagen een half metertje achteruit en weg was de streep. Maar ja, na een tijdje kwam het mannetje terug met wielklemmen voor de overtreders. En hoewel onze krijtstreep verdwenen was, waren we wel de enige camper op het gehele parkeerterrein. En we konden ons natuurlijk niet permitteren om uren te bakkeleien met de een of andere beveiligingspief die zichzelf vast o zo belangrijk vond. Dus zijn we toch maar wat vroeger naar de veerboot afgereisd, en wat bleek? Vrijwel iedereen stond al keurig in rotten opgesteld. In de volgende anderhalf uur kwam er nog maar een campertje bij. Met de overtocht boften we geweldig. De wind was goeddeels gaan liggen, er was nauwelijks golfslag en de zon stond hoog aan de hemel. Van velen hebben we gehoord hoezeer het hier kan spoken, wij zaten in het zonnetje op het achterdek totdat we Marlborough Sounds binnenvoeren. Dit is een prachtige fjordachtige omgeving waar je nog een uur tussen de eilandjes doorvaart voordat je op je bestemming (Picton) bent. Echt en prachtige tocht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten