Op naar het noorden? Ja, maar eerst boodschappen doen en naar de Waitangi Treaty Grounds, dat net om de hoek ligt. Zoals al eerder vermeld, in deze omgeving liggen de wortels van de staat Nieuw Zeeland. Waar we eerst naar toe gaan is de plaats waar in 1840 het verdrag getekend werd tussen vele Maori hoofdmannen en de Engelsen. Dit verdrag bracht NZ feitelijk onder heerschappij - en bescherming - van Engeland, echter de Maories hielden al het land zelf in bezit. Dat ze dit in de vele daarop volgende jaren grotendeels voor spotprijzen onttroggeld werd, verteld de geschiedenis hier niet. Het is echt een plek waar je enig historisch perspectief krijgt, zij het dat historisch hier wat minder ver teruggaat. Op het terrein vind je het huis van de eerste officiële afgevaardigde van de UK, het indrukwekkend mooie Maori Meeting House en een een Maori oorlogskano van 35 meter lang, de grootste ter wereld. Een Maori meeting house heeft tot en met vandaag een grote culturele betekenis, alle belangrijke vergaderingen van de gemeenschap worden er gehouden en bezoekers worden er ontvangen (zie foto).
In het visiting centre is er een traditioneel optreden van een Maori zang en dans groep, we boeken ervoor. Een tijdje lijkt het niet door te gaan omdat het brandalarm afging en we allemaal naar buiten werden gedirigeerd. Na zeer geruime tijd (het pand zou al lang zijn afgebrand) kwam de brandweer aankakken en… kon geen brand ontdekken (surprise, surprise, wij ook niet). Toen ging onze show alsnog van start en eerlijk is eerlijk, het was alleraardigst.
Toen echt naar het noorden. De eerste stop was Kerikeri, ook een plaatsje aan de Bay of Islands. Hier staan de oudste bewaard gebleven stenen en houten huizen van NZ (uit ongeveer 1825). We rijden erlangs. Het plekje is zonder meer idyllisch , maar de huizen zelf? Dertien in een dozijn, voor onze begrippen althans. Het parkeerterrein bleek overvol (vakantie en zondag!) dus parkeren was er voor ons niet bij. Jammer? Een beetje. Toch een deukje opgelopen in onze culturele verkenning van NZ.
Daarna was het doel Kaitaia. Dit is de uitvalsbasis voor tochten naar het noordelijkste puntje van NZ (Cape Reinga) en terug langs de 90 mile beach. Na de nodige omzwervingen van gesloten boekingskantoor naar gesloten Tourisist Information (zondag kennelijk), vinden we een camping aan het strand waar we kunnen verblijven en waar men tours kan boeken. We wandelen vast de eerste 3 mile over het strand, de resterende 87 doen we morgen per 4Wdrive! Helaas geen internet mogelijkheden hier, dus morgen ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten