3 januari. Mag het een beetje meer zijn?

De aanschaf van een NZ Sim kaart kan letterlijk naast het hotel bij Vodafone. Binnen 5 minuten is alles geregeld. Geen moeilijk gedoe met namen en adressen en zo. Ze “bouwen” je bestaande telefoon om voordat je klaar bent met ja zeggen. Dat kostte me twee jaar geleden in Australië twee uur! Voor iedereen die ons wil bellen, de eerstvolgende weken is dat: 00642102232825. Ook goed voor SMSjes!

Met de taxi op naar Apollo campers. Daar aangekomen wacht ons een verrassing. We krijgen een upgrade naar een nieuwere en grotere camper. Het blijkt een zes persoons te zijn, zelfs nog iets groter dan onze eigen camper. Cora vindt hem eigenlijk gewoon te groot, maar veel keus heb je natuurlijk in zo’n geval niet. Je hebt zodra je bestelde er al mee ingestemd dat dit kan gebeuren en hoe dan ook hadden we al geen kleine besteld. Nu hebben we met ons tweetjes een apart slaap-, eet- en zitgedeelte! Ruimte dus in overvloed, we zullen wel zien hoe het rijden ermee gaat!
Het eerste wat wij zoals gewoonlijk na het ophalen gaan doen is een supermarkt opzoeken. Je zult het wellicht niet geloven, maar we lopen bijna drie uur door de grote supermarkt om alles te vinden en te kopen wat we voorlopig denken nodig te hebben. Met een giga winkelwagen giga vol verlaten we de toko om alles in de camper te stouwen. Wat blijkt, de ijskast werkt niet. We hebben hem direct aangezet, maar koud? Ho maar!
Gelukkig zitten we nog vlak bij Apollo, dus terug. Sorry, sorry. Gisteren werkte hij nog, sorry. We kijken er direct naar, kom even een kopje koffie drinken. En opnieuw een verrassing, voordat de koffie afgekoeld en op is, is ook de ijskast gerepareerd. Een simpel draadje los of zoiets.
We zijn neergestreken op een nabijgelegen camping om de tassen en rugzakken leeg te halen en de camper verder in te richten. Daar zijn we (nee, Cora natuurlijk) inmiddels mee klaar en voor het eerst in een maand hebben we (nee, Cora natuurlijk) weer ons eigen eten gekookt. Heerlijk! Morgen zien we weer verder.