29 december. Updating weblog gelukt, maar verder…

We kwamen mooi op tijd aan in Cairns. Eigenlijk wilde men dat iedereen van boord zou gaan, maar na fors tegengas mochten we aan boord blijven. Cairns hebben we namelijk inmiddels wel gezien en er is om acht uur ’s ochtends toch niets te doen, bovendien hebben we in de haven ontvangst om te internetten. Nu, dat laatste doen we dan ook bijna drie uur lang, alles is weer up to date, de mailtjes beantwoord en het nieuws gelezen.
Dan vertrekken we naar de eerste stop, Thetford Reef. Onderweg wordt het weer helaas minder en minder en daarmee de golven hoger en hoger. Bij het rif aangekomen blijken de omstandigheden dusdanig slecht te zijn dat wordt besloten verder te gaan naar de volgende stop. Het is te gevaarlijk om met de boot tussen de riffen door te varen. Heel jammer, de vorige keer dat we dit deel van de tocht vanuit de ander kant maakten liepen we dit rif ook al mis wegens slecht weer. Er rust duidelijk geen zegen op! De tocht naar onze ankerplaats voor de avond draait uit op een hele bevalling. De wind gaat nog harder waaien en de golven worden nog hoger. Het schip gaat meer en meer te keer en klapt met donderende slagen op de zee. Het schuim spat boven de boot uit. Daarom wordt er langzamer gevaren en duurt de tocht nog langer. De ene na de andere passagier en zelfs enkele bemanningsleden worden zeeziek. Wij houden het heel lang op het bovendek uit, maar uiteindelijk ga ik toch ook maar even op bed liggen. Cora heeft echte zeebenen, zij gaat ’s avonds zelfs eten in de vrijwel verlaten eetzaal. Ik probeer het nog wel maar na enkele happen en enkele slokken wijn besluit ik deze poging maar niet verder door te zetten. De rest van de nacht schudt de boot ook nog fors heen en weer, maar wij worden geen van beiden echt ziek en weten zelfs redelijk te slapen. Daarmee zijn we de gelukkige uitzonderingen. Morgen zou het weer iets beter worden, zegt de kapitein. Hopelijk is dit meer dan een poging de mensen een hart onder de riem te steken…..
Geen foto vandaag.